Christendom:

Over het algemeen is er voor christenen geen bezwaar tegen het verlichten van pijn, benauwdheid en ander lijden door middel van een medicamenteuze behandeling.

In de orthodox protestantse kringen wilt men het liefst bewust sterven, en is het belangrijk om hier rekening mee te houden bij het voorschrijven van medicatie.

Islam:

Medicatiegebruik preventief voor klachten als pijn en benauwdheid is niet gebruikelijk, wel als er klachten aanwezig zijn. De bijwerking sufheid bij morfine is vaak niet gewenst, het liefst willen ze dat iemand sterft bij vol bewustzijn. Ook kan morfine worden vergeleken met euthanasie, daarom is extra voorlichting erg belangrijk bij moslims.

Jodendom:

Medicatie tegen pijn mogen het bewustzijn niet verlagen. Er mag geen sufheid optreden, iemand kan zich volgens de religie in één ogenblik veranderen naar een rechtvaardig mens, zo ook nog in de stervensfase. Het is daarom belangrijk dat iemand nog helder van geest is, zodat iemand niet ongemerkt wegzakt in de dood.

Hindoeïsme:

Het is belangrijk dat ze de overgang van leven naar dood zo bewust mogelijk mee maken. De stervende probeert op het moment van sterven de hoogst mogelijke staat van bewustzijn te bereiken. Hierom worden vaak medicatie vermeden die het bewustzijn verlagen. Toch is het ook belangrijk dat iemand pijnloos sterft en het lichaam zo ongeschonden mogelijk blijft.

Boeddhisme:

Op het moment van sterven is het belangrijk dat iemand bij helder bewustzijn is. De laatste gedachten voor het sterven zijn van groot belang, deze beïnvloeden de aard van het volgende leven. Bepaalde pijnstillers kunnen daarom geweigerd worden, er moet wel gekeken worden naar medicatie die het bewustzijn niet aantasten.